ذهن احساسهای خودراهمچون لباسی مناسب برتن اچسام بیرونی میپوشاند .ازاین رواجسام باکیفیاتی مشاهده می شوندکه درواقع صرفازاییده ذهنند.بنابراین طبیعت اعتباری می یابد که در حقیقت انرامدیون ماست حال که طبیعت اعتبار خویش را مدیون ماست واین ذهن ماست که این اعتباررابوجود میاورد:چراحقیقت ان چیزی نباشدکه اعتقادان بزای ما بهتر است.
ارسال نظر برای این مطلب
درباره ما
javascript:;
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آرشیو
آمار سایت
کدهای اختصاصی
javascript:;